(ir al contenido)

navarra.es

Castellano | Euskara | Français | English

LEXNAVARRA


Versión para imprimir
Versión en castellano

7/2006 FORU LEGEA, EKAINAREN 20KOA, KONTSUMITZAILEAK ETA ERABILTZAILEAK BABESTEARI BURUZKOANota de Vigencia

BON N.º 78 - 30/06/2006

  I. TITULUA. XEDAPEN OROKORRAK

  II. TITULUA. KONTSUMITZAILEEN ESKUBIDEAK

  I. KAPITULUA. OINARRIZKO ESKUBIDEAK ETA PRINTZIPIO OROKORRAK

  II. KAPITULUA. OSASUNA ETA SEGURTASUNA BABESTEKO ESKUBIDEA

  III. KAPITULUA. INTERES EKONOMIKO ETA SOZIALEN BABESERAKO ESKUBIDEA

  IV. KAPITULUA. KONTSUMOAREN ARLOKO INFORMAZIORAKO, HEZKUNTZARAKO ETA PRESTAKUNTZARAKO ESKUBIDEA

  V. KAPITULUA. ORDEZKARITZARAKO, KONTSULTARAKO ETA PARTEHARTZERAKO ESKUBIDEA

  VI. KAPITULUA. KALTE ETA GALEREN ORDAINERAKO EDO KONPONKETARAKO ESKUBIDEA

  III. TITULUA. KONTSUMITZAILEEN ESKUBIDEAK BABESTEKO MEKANISMOAK

  I. KAPITULUA. PRODUKTU, ONDASUN ETA ZERBITZUEN IKUSKAPENA ETA KONTROLA

  1. ATALA

  KONTSUMOAN ERAGINA DUEN IKUSKAPENA

  2. ATALA. KONTSUMOKO IKUSKATZAILETZA

  II. KAPITULUA. KAUTELA EDO PREBENTZIOZKO NEURRIAK

  III. KAPITULUA. GATAZKAK AUZITEGITIK KANPO EBAZTEKO BIDEAK

  IV. TITULUA. ZEHATZEKO AHALMENA

Zioen Azalpena

1

Kontsumitzaileen eskubideen defentsa gure inguruko herrialdeetako legeetan sartzen ari da. Gaurko harreman ekonomikoetan nagusi dira merkataritzako teknika modernoak, merkatu librearen aukerak baliatuz zerbitzuak banatu, saldu eta emateko egitura handiak, ekonomiaren globalizazio gero eta zabalagoa eta informazioaren gizartearen teknologia berrien garapena. Horrelako harremanetan kontsumitzailea da alderdi ahulena eta bestearen mende aurkitzen dena.

Horrela, dagoeneko zuzenbide konparatuaren osagai dira eta jasorik daude konstituzio modernoenetan osasuna, segurtasuna eta bidezko interes ekonomiko eta sozialak babesteko eskubidea, kontsumitzaileen informaziorako, hezkuntzarako eta prestakuntzarako eskubidearekin batera, eta kontsumitzaileen erakundeen bitartez kontsultak egin eta ordezkaritza eta parte-hartzea izateko eskubidea ere bai.

Gure Konstituzioaren 51. artikuluak xedatzen duenez, botere publikoek kontsumitzaile eta erabiltzaileen defentsa bermatu behar dute, haien segurtasuna, osasuna eta bidezko interes ekonomikoak prozedura eraginkorren bidez babestuz; kontsumitzaile eta erabiltzaileen informazioa eta hezkuntza sustatu behar dituzte, haien erakundeak bultzatu behar dituzte eta entzun egin behar diete kontsumitzaile eta erabiltzaileak ukitzen ahal dituzten auzietan, legeak ezartzen duen moduan.

Konstituzioaren agindua betez, Gorte Nagusiek uztailaren 19ko 26/1984 Legea onetsi zuten, Kontsumitzaile eta Erabiltzaileak Defendatzeko Lege Orokorra. Hauek dira lege horren funtsezko helburuak:

1. Kontsumitzaile eta erabiltzaileak defendatzeko prozedura eraginkorrak ezartzea, oinarri sendo eta zuzenen gainean.

2. Arlo honetan elkarte mugimenduaren garapen ahalik onena lortzeko lege esparru egokia izatea.

3. Kontsumitzaile eta erabiltzaileen defentsa eratzen duten printzipio, irizpide, betebehar eta eskubideak deklaratzea. Botere publikoek, beren eskumenen eremuan, horiek kontuan hartu beharko dituzte aurrerantzean arauak egin edo garatzen dituztenean, Konstituzio Auzitegiak finkatutako doktrinaren esparruan.

Beste alde batetik, Europako Erkidegoaren Sorrerako Zuzenbidean kontsumitzaileen babesa Europako Agiri Bakunak jaso zuen lehenbiziko aldiz. Haren 100.A.3 artikuluak dioenez, kontsumitzailearen babesaren arloan estatu kideen legeriak hurbiltze aldera Batzordeak egiten zituen proposamenak babes maila handian oinarritu behar ziren.

Geroago, bai Maastrichteko Tratatuaren 129.A artikuluan bai aurrekoari testu berria eman zion Amsterdamgo Tratatuaren 153. artikuluan, Erkidegoari neurriak hartzeko agindu zitzaion, kontsumitzaileen babes maila handia lortzen laguntzeko. Horrez gainera estatu kideek babes neurri zorrotzagoak mantentzen eta hartzen ahal dituzte, betiere Tratatuarekin bateragarriak badira eta Batzordeari jakinarazten bazaizkio.

Azkenik, Europako Konstituzioa egiteko Tratatuak 98. artikuluan dioenez, Batasunaren politiketan kontsumitzaileen babes maila handia bermatuko da. Tratatu horrek 2006ko azaroaren 1ean hartuko du indarra, estatu sinatzaileek berrespen tresnak aurkezten baldin badituzte. Halaber, 6. atalean ("Kontsumitzaileen babesa") dagoen 235. artikuluak adierazten duenez, kontsumitzaileen interesak sustatu eta babes maila handia bermatze aldera, Batasunak laguntza emanen du haien osasuna, segurtasuna eta interes ekonomikoak babestearren eta informaziorako, hezkuntzarako eta beren interesen aldeko erakundeetan elkartzeko duten eskubidea sustatzearren. Horretarako hartzen diren neurriak, ordea, ez dira oztopo izanen estatu kide bakoitzak babes zabalagoko xedapenak manten edo onets ditzan. Betiere horiek Konstituzioarekin bateragarriak izan behar dute, eta Batzordeari jakinarazi behar zaizkio.

Aurrekoari gehitu behar zaio Europan kontsumitzaileak babesteko egin diren arau guztien multzoa (Erkidegoko Zuzenbide Eratorria). Oinarrizko alderdietan behintzat gune ekonomiko komuna lortuko bada Europako Zuzenbide Pribatuak behar duen batasuna lortzeko bideetako bat da. Alabaina, harmonizatze prozesu horretan ez da egin kontsumitzaileen babesari buruzko han-hemenkako xedapen zehatzak onetsi besterik.

Nafarroako Foru Komunitateak arlo honetan duen eskumenari dagokionez, Nafarroako foru eraentza birrezarri eta hobetzeari buruzko Lege Organikoaren 56.1.d) artikuluak Foru Komunitateari eskumen osoa ematen dio kontsumitzaile eta erabiltzaileen defentsaren arloan, ezertan eragotzi gabe prezioei buruzko politika, Estatuko lurraldearen barneko ondasunen joan-etorri librea eta lehiaren defentsari buruzko legeria.

3

Konstituzioaren agindua betetzeko eta Nafarroari emandako eskumenak eraginkortasunez baliatzeko, kontsumitzaileak defendatzeko tresna juridikoa ezarri behar da Foru Komunitatean, Nafarroako gizartearen eskakizun eta eskariei egokitua. Foru lege bat onetsi behar da horretarako, kontsumitzaile eta erabiltzaileen eskubideak babesteko esparru juridiko egokia ezarriko duena eta haiek babeste aldera botere publikoek abian jarri behar dituzten ekintzak sistematizatuko dituena.

Hona hemen, bada, foru lege honen helburu aipagarrienak:

a) Egoera txarragoan, menpekotasunean, defentsarik gabe edo babesik gabe dauden kolektiboak lehentasunez babestea, bai eta kontsumitzailearen eskubideak ere, guztiek erabili ohi dituzten produktu edo zerbitzu arruntei dagokienez.

b) Osasun eta segurtasun gaietan prebentzio ekintza sustatzea, merkatua kontrolatzeko kanpainak eginez, foru lege honetan ezarritako kautelazko neurriak hartuz, behar denean, eta enpresaburu zein profesionalei kasu bakoitzean kontsumitzaileen osasuna eta segurtasuna babesteko behar den ardura eskatuz: arrisku onargarriei buruz behar bezalako informazioa eman dezatela, eta ez dezatela merkaturatu arrisku onartezinak dituen produktu edo zerbitzurik, osasunaren eta segurtasunaren babes maila handiari eusteko.

c) Kontsumitzaileen interes ekonomiko eta sozialen babesari loturik dauden eskubide batzuen bilduma egitea. Gehienak lehendik araututa daude beste arau juridiko batzuen bidez, eta haien artean honakoak azpimarratu behar dira: aurretiaz idatzizko aurrekontua eskatzeko eskubidea orokortzea, ikusgai dauden prezioen bidez kontsumitzaileak eragiketaren prezio osoa jakiterik ez duenean; era berean, aurretiaz egindako gordailuaren idatzizko gordekina orokortzea, itundutako eragiketa burutu baino lehen ondasunen gordailua egiten denean; kontsumitzaileari eragiketaren egiaztagiria (faktura edo tiketa) atalez atal behar bezala banakatuta eman beharra, eta, azkenik, bezeroak onartzeko eskubidearen erreserba, jendearentzat irekita dauden establezimenduetan sartzerakoan kontsumitzaileen arteko bereizkeriarik izan ez dadin, eta halaber kontsumitzaileen arteko edozein bereizkeriaren debekua, eskatutako ondasunak eskuratu edo zerbitzuak jasotzerakoan.

d) Botere publikoek kontsumitzaileen informazioa, hezkuntza eta prestakuntza sustatu eta bultzatzea hainbat modutan, besteak beste kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoen bitartez; hezkuntza sisteman eduki egokiak sartzea ikasleek kontsumoaren arloko prestakuntza jaso dezaten; horretarako material didaktikoa prestatu eta argitaratu dadin sustatzea; kontsumitzaileen eskubideen berri zabaltzea komunikabideetan eta informazio kanpainetan.

e) Kontsumoko kooperatibak kontsumitzaile elkarte gisa onartzea, baldin eta kideei kontsumoaren gaineko informazioa, hezkuntza eta prestakuntza ematea sozietatearen xedeetakoa bada eta sozietatearen ekitaldi bakoitzeko soberakin garbien 100eko 10, gutxienez, helburu hori duen funts soziala eratzeko erabiltzen bada.

f) Kontsumitzaile elkarteei eskubide hauek onartzea: kontsultan entzunak izateko eskubidea, kontsumo gaietan ematen diren xedapen orokorrak prestatzeko prozeduran parte hartzeko eskubidea eta beren interesen ordezkaritzarako eskubidea. Halaber, kontsumitzaileen elkarteak sustatu eta haien erakundeen eta enpresaburu eta profesionalen erakundeen arteko elkarrizketa bultzatzea Nafarroako Kontsumoaren Kontseiluaren bitartez.

g) Botere publikoek bitartekotza eta adiskidetzea sustatzea eta erakundeek bultzada eta babesa ematea kontsumoko arbitraje sistemari, kontsumitzaileei eragiten dieten auziak auzitegietatik kanpo ebazteko bide edo mekanismoak baitira.

h) Kontsumo Ikuskatzailetzari eskumen zabalak ematea produktu, ondasun eta zerbitzuak ikuskatu eta kontrolatzeko, kontsumitzailearen babesa helburu; horrek ez du eragotziko Nafarroako Foru Komunitateko administrazioaren barnean kontsumo gaietan eragina duten beste ikuskapen organo batzuen eskumena, ez eta toki entitateek arlo honetan dituzten eskumenak ere; hori guztia ikuskapen organo guztien arteko koordinazio eta lankidetzaren markoan.

i) Beste alde batetik, eta kautelazko neurrien inguruko berrikuntza gisa, zilegi izanen da halako neurriak hartzea ez bakarrik zantzu argiak daudenean kontsumitzaileen osasuna edo segurtasuna arriskuan daudela uste izateko, baizik eta baita haien interes bidezkoen kontrako urratze larriak egiten direnean ere.

j) Azkenik, zehapen prozeduraren eremuko berrikuntza gisa, arau-hauste moten zerrenda nahiko luzea egin nahi izan da Konstituzioko tipikotasun printzipioa bete dadin; zehapenen zenbatekoa arauz kontrako portaeraren zuzenketaren arabera ponderatzea aurreikusi da, eta horrenbestez zehapen prozeduran, interes publikoa (araua bete dadin) begiratzeaz gainera, zeharbidez kontsumitzaile salatzailearen interes pribatua babestuko da, mekanismo hori arau-hauslearentzat zuzenketarako pizgarri izanen baita; halaber zenbait zehapen osagarri edo zehapenen ondorio osagarri ezarri dira, eta horien artean nabarmentzekoak dira honakoak: enpresa aldi baterako ixtea arau-hauste oso larria egiten denean, arau-hausleari bidegabeko publizitatea zuzentzeko agindu ahal izatea, laguntza ofizialak ezabatu, kendu, eten edo ukatu edo Nafarroako administrazio publikoekin kontratuak egiteko gaitasuna kendu ahal izatea.

4

Foru legeak honako egitura du: lau titulu, xedapen gehigarri bat, xedapen indargabetzaile bat eta bi azken xedapen. I. tituluan foru legearen xedea, aplikazio eremu subjektiboa eta aplikazio lurraldea azaltzen dira. II. tituluan zerrendatzen dira kontsumitzaile eta erabiltzaileei aitortzen zaizkien eskubideak. III. tituluan kontsumitzaileen eskubideak babesteko mekanismoak jaso dira, hala nola produktu, ondasun eta zerbitzuen ikuskapena eta kontrola, kautela edo prebentziozko neurriak eta gatazkak auzitegietatik kanpo ebazteko bideak, esate baterako kontsumoko arbitrajea, bitartekotza eta adiskidetzea. Azkenik, IV. tituluak zehatzeko ahalmena jorratzen du. Estatuko oinarrizko legerian ezarrita dauden eta Konstituzio Auzitegiaren doktrinak zehaztu dituen printzipioen arabera erabili behar da ahalmen hori, erregelamenduz ezarritako prozedurari jarraituz eta foru lege honetan ezarritako arau-hauste motak, sailkapen eta mailakapen irizpideak, zehapenak eta preskripzio epeak aplikatuz. Betiere ordezko gisa aplikatuko da Nafarroako Foru Komunitateko administrazioari buruzko abenduaren 3ko 15/2004 Foru Legearen V. titulua, administrazio hori denean zehapen ahalmena erabiltzen ari dena.

I. TITULUA. XEDAPEN OROKORRAK

1. artikulua. Xedea.

Foru lege honen xedea da Nafarroako Foru Komunitatean kontsumitzaile eta erabiltzaileen eskubideak defendatzea, Espainiako Konstituzioaren 51. artikuluko 1. eta 2. idatz-zatietan dagoen agindua betetzeko eta Nafarroako foru eraentza berrezarri eta hobetzeari buruzko Lege Organikoaren 56.1.d) artikuluak Foru Komunitateari ematen dion eskumena erabiliz.

2. artikulua. Kontsumitzaile eta erabiltzaile kontzeptua.

1. Foru lege honen ondorioetarako, kontsumitzaile eta erabiltzaileak dira ondasun, produktu edo zerbitzuak eskaintzen zaizkien pertsona fisiko edo juridikoak, eta halakoak azken hartzaile gisa erosi, erabili edo jasotzen dituztenak norbanakoaren, familien nahiz taldeen erabilera edo kontsumorako, baldin eta haiek eskaintzen edo eskueran jartzen dituena enpresaburu edo profesionala bada, berdin dela pribatua nahiz publikoa den, nahiz eta, azken kasu horretan, bere enpresa edo lanbide jarduera zuzenbide pribatuko araubideari loturik egin beharko duen.

2. Ez dira kontsumitzaile eta erabiltzailetzat hartuko enpresa edo lanbide jarduera baten barnean ondasun, produktu eta zerbitzuak erosten, erabiltzen edo jasotzen dituztenak.

3. Foru lege honen ondorioetarako, bertan kontsumitzaileak aipatzen direnean kontsumitzaile eta erabiltzaileez ari dela ulertuko da.

3. artikulua. Babes bereziko kasuak.

1. Inguruabar bereziengatik egoera txarragoan, menpekotasunean, defentsarik gabe edo babesik gabe dauden taldeetako kontsumitzaileak, hala nola adingabeak, zaharrak, ezinduak, etorkinak eta beste batzuk, babes bereziaren eta Nafarroako Foru Komunitateko administrazio publikoen berariazko jarduketen xede izanen dira, foru lege honetan xedatutakoaren esparruan.

2. Halaber, kontsumitzaileen eskubideei babes berezia emanen zaie guztiek erabili ohi dituzten produktu edo zerbitzu arruntekin zuzeneko lotura dutenean.

4. artikulua. Nafarroako Administrazio publikoen eskumenak.

1. Nafarroako Gobernuaren eginkizunak dira Nafarroako Foru Komunitatean kontsumoaren arloko politikaren planifikazio orokorra egitea eta foru lege hau garatzeko erregelamenduak onestea, baita toki entitateekin batera aritzeko programak eta haiekin koordinatzeko mekanismoak sustatzea ere.

2. Toki entitateei dagokie indarra duen legeriak kontsumitzaileen defentsarako ematen dizkien eskumenak erabiltzea.

3. Nafarroako Gobernuak neurri egokiak hartuko ditu administrazio publikoek eta kontsumoaren arloan eskumenak dituzten erakundeek elkarrekin koordinaturik eta lankidetzan jardun dezaten.

II. TITULUA. KONTSUMITZAILEEN ESKUBIDEAK

I. KAPITULUA. OINARRIZKO ESKUBIDEAK ETA PRINTZIPIO OROKORRAK

5. artikulua. Kontsumitzaileen oinarrizko eskubideak.

Hauek dira kontsumitzaileen oinarrizko eskubideak:

a) Osasunaren eta segurtasunaren babesa.

b) Haien interes ekonomiko eta sozial zilegien babesa.

c) Kontsumo gaietako informazioa, hezkuntza eta prestakuntza.

d) Ordezkaritza, kontsultarako hizpidea eta parte-hartzea, legez eratutako kontsumitzaile erakundeen bitartez.

e) Kalte edo galeren ordaina edo egiazko konponketa.

6. artikulua. Eskubideen ukaezintasuna eta baldintza hobearen printzipioa.

1. Foru lege honetan eta arau osagarrietan onartutako eskubideak erabiltzeari aurretiaz uko egiten bazaio edo eskubide horiek ez aplikatzeko ituna egiten bada, ukoa edo ituna erabat deuseza izanen da.

2. Foru lege honen edo beraren arau osagarrien aurka iruzur egiteak ez du eragotziko saihestu nahi den araua aplikatzea, legeria zibilaren arabera.

3. Foru lege honetan xedatutakoa eta beste edozein arau zibil, merkataritzako edo administrazioko arautan xedatutakoa bat ez datozenean, kontsumitzailearentzat hobea den baldintzaren printzipioari eutsiko zaio.

II. KAPITULUA. OSASUNA ETA SEGURTASUNA BABESTEKO ESKUBIDEA

7. artikulua. Printzipio orokorrak.

1. Kontsumitzaile eta erabiltzaileentzat diren produktu, ondasun eta zerbitzuek ez dute haien osasun edo segurtasunerako arriskurik izanen, arrunta eta aurreikustekoa den erabileran ohikoak edo erregelamenduz onargarriak direnak salbu. Horretarako kontuan hartuko dira haien ezaugarriak eta erabilera, beste produktu, ondasun edo zerbitzu batzuekin batera izan ditzaketen eraginak, aurkezteko era, publizitatea eta etiketa, eta haien xede diren kontsumitzaile eta erabiltzaileen ezaugarriak. Betiere pertsonen osasunaren eta segurtasunaren babes maila altuari eutsiko zaio.

2. Dena dela, baldin eta, produktu, ondasun eta zerbitzuen izaeragatik, iraupenagatik eta hartzaileen ezaugarriengatik, arriskuak ez badira abisu egokirik gabe berehala sumatzeko modukoak eta produktu, ondasun eta zerbitzuen erabilera edo kontsumo arrunt edo aurreikusgarriari lotuak, aurretiaz argi jakinarazi beharko zaizkie kontsumitzaileei, baliabide egokiak erabiliz.

8. artikulua. Merkatua zaindu eta kontrolatzeko jarduketak.

1. Botere publikoek, beren eskumeneko eremuan, kontsumitzaileen osasuna eta segurtasuna babesteko arauak behar bezala aplika daitezen begiratuko dute. Horretarako, merkatua modu egokian zaindu eta kontrolatuko dute eta jarduketa hauek eginen dituzte, besteak beste:

a) Kontrolak egin, ondasun, produktu eta zerbitzuen segurtasuna eta kalitatea bermatzeko.

b) Laginak hartu, haiekin saiakuntza eta analisiak egiteko.

c) Produktu, ondasun eta zerbitzu seguruak merkaturatuko direla bermatzeko beharrezkotzat jotzen diren kautelazko neurriak hartu.

d) Ekoizle, banatzaile eta merkatariei behar diren argibideak eskatu.

2. Kontsumitzaileen osasun edo segurtasunerako arriskuak dituzten produktu, ondasun edo zerbitzuak merkatuan izanez gero, botere publikoek haiek atzemateko neurri egokiak antolatuko dituzte eta kautela edo prebentziozko neurri aproposak hartuko dituzte foru lege honen 32., 33. eta 34. artikuluetan ezarritakoari jarraituz. Horrek ez du eragotziko kontsumitzaileak jakinaren gainean jartzea.

9. artikulua. Zenbait ondasun eta zerbitzuri buruzko jarduketa bereziak.

1. Erabilera edo kontsumo arrunt, ohiko eta orokorreko produktu eta zerbitzutzat erregelamenduz jotzen direnei zainketa eta kontrol berezia ezarriko zaie.

2. Nafarroako Gobernuak, bere eskumen eremuan, aurreko lerrokadan aipatutako ondasun, produktu eta zerbitzuei buruzko ikuskapen, analisi eta informazio kanpainak erregulartasunez egin daitezen sustatuko du.

10. artikulua. Profesionalen ardura.

1. Produktuak prestatu, ekoitzi, banatu eta saltzen dituzten eta zerbitzuak ematen dituzten enpresaburu edo profesionalek behar bezalako arduraz jardun beharko dute kontsumitzaileen osasuna eta segurtasuna babesteko.

2. Horretarako, nork bere jardueren esparruan argiro jakinarazi beharko ditu produktu, ondasun eta zerbitzuen arriskuak, eta arrisku horiek saihestea xede duten jarduketetan lagundu beharko du.

3. Bereziki, produktuak merkaturatzeari uko egin beharko diote kontsumitzaileen osasunaren edo segurtasunaren kontrako arriskuak dituztela jakinez gero edo jakin beharra izanez gero, non eta ez diren ohiko arriskuak edo erregelamenduz onargarriak, foru lege honen 7.1 artikuluan ezarritakoarekin bat.

III. KAPITULUA. INTERES EKONOMIKO ETA SOZIALEN BABESERAKO ESKUBIDEA

11. artikulua. Kontsumitzaileen eskubide eta interesen babesa.

Botere publikoek, beren eskumen eremuan, kontsumitzaile eta erabiltzaileen interes ekonomiko eta sozial bidezkoak babestuko dituzte, foru lege honetan, kontsumitzaileen defentsari buruzko legeria orokorrean eta gainerako arau aplikagarrietan ezarritako eran, eta horretarako neurri egokiak hartuko dituzte, ondokoak bermatze aldera:

a) Ondasunen pisuaren eta neurrien zehaztasuna eta zerbitzu-emate egokia.

b) Kontsumitzaileei eskaintzen zaizkien ondasun eta zerbitzuek kalitate arauak betetzea.

c) Eskaintzen diren ondasun eta zerbitzuen prezio zehatz eta osoak, haien gaineko zerga edo zamak barne, jendaurrean ikusgai jartzea, erraz ikusteko eta nahastu gabe identifikatzeko moduan.

d) Erreklamazio, berme, uko edo itzulketei buruz kontsumitzaileei eskaini edo agintzen zaien araubidea edo haiekin hitzartzen dena legeria indardunarekin bat etortzea erabat.

e) Ondasun iraunkorrak kontratatzen direnean, legez ezarritako gutxieneko epea iragan arte kontsumitzaileek zerbitzu tekniko egokia eta ordezko piezak eskueran izateko duten eskubidea eraginkorra izan dadila eta bete dadila.

f) Kontsumitzaileari merkataritza-transakzioaren egiaztagiria, faktura edo ordezko agiria (tiketa) ematea, behar bezala banakatua, hala behar denean, eta agiri horren gutxieneko edukia araudi indardunean xedatutakoa izatea.

g) Kontsumitzaileak eskatuz gero, idatzizko aurrekontua ematea eragiketa hasi aurretik, artikulu honetako c) idatz-zatian xedatutakoari jarraituz ikusgai jartzen diren prezioen bidez kontsumitzaileak eragiketaren prezio osoa jakiterik ez duenean. Aurrekontuan beraren indarraldia adierazi beharko da nahitaez.

Kontsumitzaileak ez badu aurrekontua onartzen, aurrekontua egiteko zenbatekoa ordaindu beharko du, ikusgai dauden tarifen arabera.

h) Gordekina ematea, hitzartutako eragiketa burutu dadin kontsumitzaileak ondasunen gordailua egin behar duenean. Gordekinean ondokoak agertuko dira gutxienez: gordailua egin duen erabiltzailearen eta establezimendu gordailuzainaren identifikazioa, objektua, egin beharreko eragiketa, gordailuaren data eta aurreikusitako entrega-data.

i) Ondasun eta zerbitzuen sorkuntza, banaketa, informazioa, publizitatea, sustapena, eskaintza eta salmenta direla-eta indarra duten xedapenak eraginkortasunez aplikatzea eta zorrotz betetzea.

j) Erreklamazio orriak edukitzea eta eskatzen dituzten kontsumitzaileei ematea, erregelamendu bidez ezarritakoarekin bat.

12. artikulua. Kontratuen edukia eta kontratatzeko baldintza orokorrak.

1. Foru Komunitateko botere publikoek, beren eskumenen esparruan, kontratuen edukia legeria indardunarekin bat etortzen dela begiratuko dute eta hori bermatzeko behar diren neurriak hartuko dituzte. Zehazki, kontsumitzaile eta enpresaburuen elkarteekin eta Nafarroako Merkataritza eta Industria Ganbera Ofizialarekin lankidetzan, bideak jarriko dituzte trafiko juridikoan testu argi, zehatz, garden eta ulerterraza duten kontratazio baldintza orokorrak erabil daitezen.

2. Halaber, onusteari eta prestazioen oreka bidezkoari aurka egiten dien edozein klausula kentzeko eskatuko dute, indarra duen legeriarekin bat.

3. Babes hori, lehentasunez, erabilera arrunta, ohikoa eta orokorra duten produktu, ondasun eta zerbitzuei dagozkien kontratuen gainekoa izanen da.

13. artikulua. Publizitate jarduera.

Nafarroako Gobernuak behar diren neurriak hartuko ditu publizitate jarduerak nahikotasun, objektibotasun, egiazkotasun eta zinezkotasun printzipioak bete ditzan, eta kontsumitzaileen interes bidezkoei kalte egiten dieten publizitate-agerpen iruzurrezkoak edo legez kanpokoak jazarriko ditu betiere.

14. artikulua. Onartzeko eskubidearen erreserba eta bereizkeriarik ezaren printzipioa.

1. Jendearentzat irekiak izan eta bezeroak onartzeko eskubidea erreserbatua duten establezimenduetan, ongi ikusten den kartela jarri beharko da sarreran, eskubide hori erabiltzeko ezarritako baldintzak aditzera emateko. Baldintza horiek ezin izanen dira zehaztugabeak, bereizkeriazkoak, arbitrarioak edo establezimenduaren izaera eta jarduerarekin kontraesankorrak izan.

2. Eskatzen diren ondasunak saldu edo zerbitzuak ematerakoan ezin izanen da kontsumitzaileen arteko bereizkeriarik egin.

IV. KAPITULUA. KONTSUMOAREN ARLOKO INFORMAZIORAKO, HEZKUNTZARAKO ETA PRESTAKUNTZARAKO ESKUBIDEA

15. artikulua. Informazioa izateko eskubidea.

1. Kontsumitzaile eta erabiltzaileek eskubidea dute informazio egiazkoa, eraginkorra eta nahikoa jasotzeko kontratazio baldintzei buruz eta eskaintzen zaizkien ondasun edo zerbitzuen funtsezko edo garrantzizko ezaugarriei buruz, horiek jakinaren gainean aukeratu eta segurtasunez eta nahi duten moduan erabili ahal izateko.

2. Aurreko idatz-zatian ezarritakoari jarraituz kontratuaren baldintza juridiko eta ekonomikoei buruz ematen den informazioa behar adinakoa ez denean, onustearen printzipioaren arabera integratuko da kontratua.

3. Ondasun edo zerbitzuak sortu, ekoitzi, merkaturatu, banatu eta saltzearen ardura duten subjektuei eskatu ahal izanen zaie informazioa emateko betebeharra betetzea.

16. artikulua. Kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoak.

1. Nafarroako Gobernuak kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoen sorrera bultzatu eta sustatuko du, titulartasun publikokoak izan nahiz kontsumitzaile elkarteen menpekoak.

2. Kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoek ezin izanen dute produktu edo zerbitzuen inolako publizitaterik egin.

3. Nafarroako Gobernuak, kontsumo gaietan eskumena duen departamentuaren bidez, kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoen lana koordinatuko du eta haien ezarpenerako eta funtzionamendurako laguntza tekniko eta ekonomikoa emanen du, erregelamenduz zehazten den moduan.

17. artikulua. Kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoen eginkizunak.

Honakoak dira kontsumitzaileei argibideak emateko bulegoen oinarrizko eginkizunak:

a) Kontsumitzaileei beren eskubideak modu egokian erabiltzeko argibideak, laguntza eta orientazioa eskaintzea.

b) Kontsumitzaileen salaketa eta erreklamazioak jasotzea, erregistratzea eta jaso izana adieraztea, haiek entitate edo erakunde egokiei igortzea, eta haien jarraipena egitea, interesatuei behar bezalako informazioa emateko.

c) Alderdi interesatuek eskatuz gero, irizpena edo arbitrajea eskatzea organo eskudunari, eta eskabidearekin batera auziari buruzko informazio osoa eta zehatza ematea.

d) Gatazketan borondatezko bitartekotzarako bidea izatea.

e) Kontsumitzaileek agintari edo erakundeen eskumeneko zerbitzuei buruz egiten dituzten eskaerak kasuan kasuko agintari edo erakundeari helaraztea.

f) Kontsumoaren arloko elkartegintza, arbitraje sistemaren erabilera eta bitartekotza sustatzea gatazkak ebazteko bide gisa.

g) Kontsumitzaileen eskubide eta betebeharrei buruzko informazio kanpainak egitea, eta haien prestakuntza hobetzeko programak garatzea.

18. artikulua. Hezkuntzarako eta prestakuntzarako eskubidea.

1. Kontsumitzaileek kontsumoaren arloko hezkuntzarako eta prestakuntzarako eskubidea dute, beren eskubide eta betebeharrak eta horiek behar bezala erabili ahal izateko bideak ezagut ditzaten.

2. Halaber, kontsumitzaileen hezkuntzak eta prestakuntzak helburu hauek izanen dituzte:

a) Ondasunak kontsumitu eta zerbitzuak erabiltzerakoan zentzuz jokatzea.

b) Produktuen kontsumoak eta zerbitzuen erabilerak ekar ditzaketen arriskuei aurrea hartzea.

c) Kontsumoa baliabide naturalen zentzuzko erabilerari egokitzea.

d) Kontsumitzaile eta erabiltzaileen elkarteak sustatzea, haien eskubideak defendatzeko bitarteko eraginkorrak baitira.

3. Aurreko zenbakietan aipatutako helburua eta xedeak lortze aldera, botere publikoek honako jarduketak eginen dituzte:

a) Ikasleei kontsumo gaiei buruzko prestakuntza emateko eduki egokiak sartzea hezkuntza sisteman.

b) Kontsumitzaile eta erabiltzaileen hezkuntza eta prestakuntzarako material didaktiko lagungarriak presta eta argitara daitezen sustatzea.

c) Hedabideen eta informazio kanpainen bidez argibide eta orientabideak ematea. Horretan lankide izaten ahalko dira kontsumitzaile eta erabiltzaileen elkarteak.

19. artikulua. Kontsumoaren arloko lanbide prestakuntza.

Botere publikoek kontsumoaren arloan informazio, hezkuntza, prestakuntza, ikuskapen eta kalitate-kontrol lanak egiten dituzten langileen etengabeko prestakuntza sustatuko dute.

V. KAPITULUA. ORDEZKARITZARAKO, KONTSULTARAKO ETA PARTE-HARTZERAKO ESKUBIDEA

20. artikulua. Eskubide horien erabilera.

1. Legez eratutako kontsumitzaile erakunde eta elkarteak bitarteko egokiak dira kontsumitzaileen interesak defendatzeko, eta kontsumitzaileek haien bidez erabiliko dituzte kontsultarako hizpidea izateko eskubidea, kontsumoaren arloan ematen diren xedapen orokorrak prestatzeko prozeduran parte hartzeko eskubidea eta beren interesen ordezkaritzarako eskubidea.

2. Botere publikoek kontsumitzaileen elkartegintza sustatuko dute eta haien erakundeen eta enpresaburu eta profesionalen erakundeen arteko elkarrizketa sustatuko dute Nafarroako Kontsumoaren Kontseiluaren bidez.

21. artikulua. Kontsumitzaileen elkarteak.

1. Legez eratutako kontsumitzaile elkarteek kontsumitzaileen interesak defendatzea izanen dute helburu. Haien onura publikoa deklaratu ahal izanen da eta onesten diren laguntza publikoak eman ahal izanen zaizkie beren xedeak betetzeko. Halaber, kontsumoko arbitraje sisteman parte hartu ahal izanen dute.

2. Kontsumitzaileen elkarteek kontsumoaren arloan ematen diren xedapen orokorrak prestatzeko prozeduran parte hartu ahal izanen dute Nafarroako Kontsumoaren Kontseiluaren bidez, foru lege honen 25.2 artikuluan adierazitako eran.

3. Foru lege honen ondorioetarako, kontsumoko kooperatibak ere kontsumitzaile eta erabiltzaileen elkartetzat hartuko dira, berariaz arautzen dituen legeriaren arabera eratzen badira eta honako baldintzak betetzen badituzte:

a) Bazkideei kontsumoari buruzko informazioa, hezkuntza eta prestakuntza emateko helburua estatutuetan jasotzea, sozietatearen xedearen atal gisa.

b) Sozietatearen funts bat eratzea a) letran aipatutako helbururako soilik, eta ekitaldi bakoitzeko soberakin garbien 100eko 10, gutxienez ere, funts horretara bideratzea.

4. Oro har, eta behar bezalako askatasunez, kontsumitzaileen elkarteek administrazioarekin lankidetzan jardunen dute guztien interesak eta berariaz kontsumitzaileen interes bidezkoak zaintzea xede duten jarduketetan.

22. artikulua. Kontsumitzaileen elkarteen funtzionamendua.

Kontsumitzaileen elkarteek antolaketa eta funtzionamendu demokratikoak izanen dituzte. Eskatzen ahal zaizkien onustearen eta arduraren printzipioei jarraituz eginen dituzte beren jarduerak, eta bereziki, uko eginen diote kreditazioen, analisien emaitzen edo behar adina egiaztaturiko kalitate-kontrolen bidez bermatuta ez dauden informazioak zabaltzeari. Nolanahi ere, egokitzat jotzen dituzten salaketak aurkezteko eskubidea izanen dute.

23. artikulua. Kontsumitzaileen elkarteen erregistroa.

Foru lege honetan aitortutako eskubideak erabili ahal izateko, kontsumitzaileen elkarteek erregelamenduz sortuko den erregistroan inskribaturik egon beharko dute.

24. artikulua. Kontsumitzaileen elkarteei legezko onurak kentzea.

1. Kontsumitzaileen elkarteei foru lege honetan aitortutako onurak kenduko zaizkie inguruabar hauetakoren bat gertatuz gero:

a) Irabazteko xedea duten pertsona juridikoak bazkide gisa onartzea.

b) Kontsumitzaile edo erabiltzaileentzako produktu edo zerbitzuak merkaturatzen dituzten enpresen laguntzak edo dirulaguntzak jasotzea.

c) Produktu edo zerbitzuen publizitate komertziala edo informazio hutsa ez den publizitatea egitea.

d) Kontsumitzaileen defentsa ez beste jarduera batzuetan lehentasunez aritzea, kontsumoko kooperatibak izan ezik.

e) Epaileak kontsumitzaile elkartea ausarkeria nabarmenez aritu dela iriztea.

f) 22. artikuluan ezarritako betebeharrak ez betetzea.

2. Aurreko idatz-zatian aipatutako kasuetan, foru lege honek aitortutako onurak kenduko dira kontsumitzaile elkarteen erregistroko inskripzioaren urtebete eta bost urte bitarteko etenaldiaren bidez edo behin betiko bajaren bidez. Aldez aurretik administrazio espedientea izapidatuko da, eta ukitutako elkarteari entzunen zaio hartan.

25. artikulua. Nafarroako Kontsumoaren Kontseilua.

1. Nafarroako Kontsumoaren Kontseilua kontsumo gaietarako ordezkaritza, kontsulta eta parte-hartze organo gisa eratuko da. Kontsumitzaileen erakundeek, enpresaburuen elkarteek, Merkataritza eta Industria Ganbera Ofizialak eta Nafarroako administrazio publikoek ordezkariak izanen dituzte kontseilu horretan.

2. Nahitaezkoa izanen da Nafarroako Kontsumoaren Kontseiluak txostenak egitea kontsumoaren arloan ematen diren arauei buruz; betiere, txostenak arau horiek onetsi aurretik eginen dira.

3. Nafarroako Gobernuak, foru dekretu baten bidez, Nafarroako Kontsumoaren Kontseilua sortuko du eta haren egitura, osaera eta eginkizunak zehaztuko ditu.

VI. KAPITULUA. KALTE ETA GALEREN ORDAINERAKO EDO KONPONKETARAKO ESKUBIDEA

26. artikulua. Eskubidearen edukia.

Ondasun edo zerbitzuak erosi edo erabiltzearen ondorioz kalte-galerarik izanez gero, kontsumitzaileek haien konponketarako edo ordainerako eskubidea izanen dute, indarra duen legeriaren arabera.

III. TITULUA. KONTSUMITZAILEEN ESKUBIDEAK BABESTEKO MEKANISMOAK

KONTSUMOAN ERAGINA DUEN IKUSKAPENA

27. artikulua. Kontsumoan eragina duten ikuskapenak.

1. Nafarroako Foru Komunitateko administrazioak eta toki entitateek, bakoitzak bere eskumeneko eremuan, behar diren ikuskapenak eginen dituzte. Horrela, ondasun edo zerbitzuak ekoitzi, banatu edo merkaturatzen dutenak eta horiekin elkarlanean ari direnak zainduko dituzte eta beren jarduera-sektoreko antolamenduan ezarritako betebehar, debeku eta mugak, foru lege honek babesten dituen interes orokorrei dagozkienak hain zuzen, betetzen dituztela bermatuko dute, interes orokor horiei kalterik egin ez diezaieten.

2. Nafarroako Foru Komunitateko Administrazioko organoak eta toki entitateak elkarrekin koordinatuko dira ikuskapen eta kontrol eginkizunak betetzeko.

3. Kontsumitzaileei eskaintzen ari zaizkien edo eskainiko zaizkien ondasun eta zerbitzu guztiak ikuskatu ahal izanen dira, bai eta ekoizpenean, banaketan eta merkaturatzean erabilitako lehengaiak, establezimenduak eta mota guztietako makinak ere. Lehentasunez ikuskatuko dira erabilera edo kontsumo arrunt, ohiko eta orokorrekotzat jotzen diren ondasun, produktu eta zerbitzuak.

28. artikulua. Ikuskatuen betebeharrak.

Establezimenduen titular diren pertsona fisiko edo juridikoek, haien ordezkariek edo ikuskapena egiten denean establezimenduen ardura duten pertsonek betebehar hauek izanen dituzte:

a) Ikuskapen-bisitak onartu eta erraztea.

b) Instalazio, produktu eta zerbitzuei buruz eskatzen dizkieten argibide guztiak ematea, jarduerarako behar diren baimen eta lizentziak erakustea, eta ikuskatzaileei datuak zuzenean egiaztatzen uztea.

c) Egindako transakzioak eta aplikatutako prezio eta marjinak egiaztatzeko dokumentazioaren kopiak, euskarria edozein dela ere, erakutsi eta uztea, bai eta erantzukizunak zehazteko beharrezkotzat jotzen den beste edozein agiri ere.

d) Produktu eta ondasunen laginak har daitezen eta haiekin bestelako kontrol edo saioak egin daitezen onartzea, ekoizpen, ontziratze edo merkaturatze prozesuaren edozein fasetan.

e) Agindutako kautelazko neurriak betetzen laguntzea.

f) Oro har, ikuskatzaileen lanak eta eginkizunak onartu eta erraztea.

2. ATALA. KONTSUMOKO IKUSKATZAILETZA

29. artikulua. Kontsumoko Ikuskatzailetza.

1. Aurreko atalean azaldutako ikuskapen lanak Nafarroako Foru Komunitateko administrazioko Kontsumoko Ikuskatzailetzak egin ahal izanen ditu, baina ezertan eragotzi gabe zenbait sektore edo arlotan beste administrazio publiko batzuek edo Nafarroako Foru Komunitateko administrazioko beste organo edo zerbitzu batzuek egin beharrekoak diren ikuskapenak.

2. Kontsumoko Ikuskatzailetzak batez ere merkaturatze faseetan jardunen du, kontsumitzaileak babesteko berariaz ezarritako betebeharrak, debekuak eta mugak betetzen direla egiaztatzeko.

3. Ikuskapen mota hauek egin ahal izanen dira:

a) Merkatua kontrolatzeko ikuskapenak, indarra duen legerian ekoizle, ontziratzaile, inportatzaile, banatzaile eta hornitzaileei ezarritako baldintza eta betebeharrak betetzen direla egiaztatzeko.

b) Merkatua ikertzeko ikuskapenak; hauen bidez informazioa biltzen da merkatu azterlanak egiteko eta kontsumitzaileei arriskuak sortzen ahal dizkieten sektore, artikulu eta jarduerak atzemateko.

c) Merkatuko eragileei aholku eta informazioa emateko ikuskapenak; horien bidez arauak ezagutu eta betetzeko bidea ematen da eta kontsumitzaileen mesederako izanen diren merkataritza eta fabrikazio praktika onak zabaltzen dira.

30. artikulua. Kontsumoko ikuskatzaileak.

1. Kontsumoko ikuskatzaileek beren burua hala identifikatuko dute ikuskapen lanetan ari direnean eta agintari gisa hartuko dira ondorio guztietarako, bereziki erantzukizun administratibo eta penalari dagokionez, zerbitzua egin bitartean edo horren ondorioz norbaitek aurka egiten badie, haien aginduak obeditzen ez baditu edo arlo penalean zigortzen ahal den beste edozer egiten badu haien aurka, hitzez nahiz egitatez.

2. Ikuskapen lanak egiteko, ikuskatzaileek edo kontsumo arloan eskumena duten agintariek beste edozein agintaritzaren laguntza, esku-hartzea, sorospena eta babesa eskatu ahal izanen dituzte, halakorik behar badute, eta hark laguntza eman beharko die. Bereziki, Nafarroako Foru Komunitateko administrazioko eta gainerako administrazio publikoetako beste ikuskatzailetza tekniko batzuekin lankidetzan jardun ahal izanen dute eta haien laguntza jaso ahal izanen dute beren eskumen eta eginkizunen eremuan.

3. Indarra duen legeriaren arabera, kontsumoko ikuskatzaileek, beren eginkizunetan ari direnean, zilegi izanen dute:

a) Ondasunak ekoitzi, prestatu, biltegiratu, banatu edo saltzen diren edo zerbitzuak egiten diren establezimendu, bulego eta instalazioetara noiznahi eta aurrez abisatu gabe sartzea.

b) Ikuskatzen dituzten enpresetan, beharrezkotzat jotzen duten aldi guztietan, industria, merkataritza eta kontabilitate gaietako informazioa eta agiriak eskuratzea, edozein dela ere horien euskarria, kontsumitzaileen babesari buruzko xedapenak betetzen ote diren begiratzeko, eta halaber, informazio eta agiri horiek eskatzea.

c) Enpresaburu edo profesionalei bulego publikoetara agertzeko eskatzea, etxe partikularrean lan egiten badute, merkataritzako lokalik ez badute edo Kontsumoko Ikuskatzailetzarekin zerikusirik ez duten arrazoiengatik ikuskapena lokalean egiterik ez badago.

d) Ondasun edo produktuen laginak hartzea. Administrazioak kalte-ordaina emanen du lagin gisa hartutako edo kontrolen ondorioz galdutako produktuengatik. Kalte-ordainaren zenbatekoa produktuen salmenta balioa izanen da.

e) Foru lege honen 32, 33 eta 34. artikuluetan adierazitako moduan kautelazko neurriak hartzea, bai agintari eskudunak hala aginduta bai norbere ekimenez; azken kasu horretan organo eskudunak kautelazko neurriak berretsi edo kenduko ditu.

f) Kontsumitzaileak babesteko arauak betetzen ote diren jakiteko beharrezkoa iruditzen zaien beste edozein ikerketa edo azterketa egitea.

4. Administrazio publikoen menpeko zerbitzu edo enpresetan, ikuskapenak haien organo eta agintariekiko lotura funtzionalik gabe eginen dira, eta ikuskatzaileei eskatzen dituzten informazio guztiak eman beharko zaizkie.

5. Beren eginkizunetan ari direnean, kontsumoko ikuskatzaileek diskrezioz, zuhurtasunez eta gizabidez jokatuko dute. Ikuskapen-jardueran administratuei begirunea izanen diete beti, neurriz eta proportzioz jokatuko dute eta ikuskatuen lanbide jarduera behar-beharrezkoa den heinean baino ez dute eragotziko. Betiere, lanbidez behartuta egonen dira ematen zaizkien informazioak erabat isilpean edukitzera.

31. artikulua. Ikuskapen aktak.

1. Kontsumoko ikuskatzaileek beren jarduketa bakoitzaren akta eginen dute. Bertan ondokoak jasoko dituzte, betiere:

a) Ikuskatutako establezimenduaren titularra den pertsona fisiko edo juridikoaren identitatea.

b) Ikuskatzailearen edo ikuskatzaileen identifikazioa, eta ikuskapenean haiekin egon den pertsonarena. Pertsona hori zer dela eta agertu den, eta ikuskatzaileek eskatutako agiriak aurkeztu dituela bere izaera frogatzeko.

c) Jarduketaren arrazoien adierazpena.

d) Hauteman diren egitateak, kasuko inguruabar jakingarriak eta ikuskapenean egon direnek egin nahi izan dituzten oharrak.

e) Ikuskapenaren tokia, eguna eta ordua.

f) Ikuskatzaileen eta haiekin egon den pertsonaren sinadurak. Pertsona horri sinatu aurretik jakinarazi behar zaio aktaren edukiari buruz oharrak egiten ahal dituela aktan jaso daitezen.

Pertsona horrek sinatzen ez badu ere, akta baliozkoa izanen da. Sinatzeari uko egiten badio, nahitaez sinatu behar duela jakinaraziko zaio, eta ohartaraziko zaio bisita egin dela jasorik uzteko helburu soilarekin sinatzen ahal duela, a), b) eta e) letretako datuak ontzat emateko bakar-bakarrik. Hori guztia aktan jasoko da.

2. Behar denean, honako hauek ere aktan jasoko dira:

a) Instalazio, produktu edo zerbitzuetan egindako laginketa, neurketa, egiaztapen edo bestelako kontrolen deskripzioa.

b) Agintaritzak agindu eta interesatuari eragiten dioten administrazio neurrien jakinarazpen pertsonala eta horiek ez betetzeak ekartzen ahal dituen ondorioei buruzko informazioa.

c) Aktari erantsitako agirien zerrenda. Agiri horietan aktaren identifikazioa jarri behar da.

3. Ikuskapenean egon den pertsonaren aurrean formalizatuko da akta, eta sinatu ondoren kopia bat emanen zaio.

4. Ikuskatzaileek legezko baldintzak betez aktan jasotzen dituzten gertaerek froga-balioa izanen dute, indarra duen legerian xedatutakoaren arabera, deusetan ukatu gabe interesdunek beren eskubide edo interesen alde aurkezten ahal dituzten frogak.

II. KAPITULUA. KAUTELA EDO PREBENTZIOZKO NEURRIAK

32. artikulua. Badaezpadako neurriak.

Agintaritza eskudunak berehala edo lehenbailehen hartuko ditu kautela edo prebentziozko neurri egokiak, kontsumitzaileen osasuna edo segurtasuna arriskuan dagoela argi ikusten denean edo haien interes ekonomiko eta sozial bidezkoen aurkako urratze larriak egiten direnean.

33. artikulua. Kautelazko neurrien motak.

Kautelazko neurri hauek hartu ahalko dira:

a) Produktuak lekuz aldatzeko debekua.

b) Produktuak merkatutik ateratzea.

c) Establezimendu edo zerbitzuaren atalen baten funtzionamendua etetea.

d) Establezimendua itxi edo jarduera geldiaraztea.

e) Kasuaren inguruabarren arabera beharrezkoa den beste edozein neurri.

34. artikulua. Neurrien proportzionaltasuna eta interesdunari entzutea.

1. Kautelazko neurriak atzemandako irregulartasunaren proportziokoak izanen dira eta ahalik gutxien iraunen dute, behar diren kontrol eta egiaztapenak zentro kualifikatuetan egin arte edo interesatuek arazoa konpondu edo arriskua erabat ezabatu arte soilik. Neurria hartzeko agindu zuen agintaritzak arazoa konponduta dagoela egiaztatu beharko du.

2. Kautelazko neurriak hartzeaz gain, zehapen espedientea abian jarri ahal izanen da, kontsumitzaileen babesaren arloko arau-hausterik badago. Kautelazko neurriak jakinaraztearekin batera interesdunari entzuteko epea ezarriko da, gehienez bost egun baliodun, eta agintaritza eskudunak hamar egun balioduneko epea izanen du ebazpena emateko.

35. artikulua. Informazioa trukatzeko sistema.

Nafarroako Foru Komunitateko mugez gaindiko arriskua egonez gero, agintaritza eskudunak jakinaren gainean jarriko ditu Estatuko administrazio orokorra eta arriskupean egon daitezkeen lurraldeetako administrazioak, horretarako ezarritako bide eta prozedurak erabiliz.

III. KAPITULUA. GATAZKAK AUZITEGITIK KANPO EBAZTEKO BIDEAK

36. artikulua. Bitartekotza eta adiskidetzea.

Nafarroako Foru Komunitateko botere publikoek bitartekotza eta adiskidetzea sustatuko dituzte, kontsumoaren arloko gatazka eta erreklamazioak auzitara jo gabe ebazteko bideak baitira.

37. artikulua. Kontsumo arloko arbitrajea.

1. Nafarroako Foru Komunitateko administrazio publikoek, indarra duen legeriaren esparruan, Kontsumoko Arbitraje Sistemaren garapena sustatuko dute, kontsumitzaileei eragiten dieten gatazkak auzitegietatik kanpo ebazteko bidea den aldetik, eta enpresak, profesionalak eta haien erakundeak sistema horri atxikitzera bultzatuko dituzte.

2. Administrazio horiek, halaber, bakoitzak bere eremuan, Kontsumoko Arbitraje Sistemari atxikitzera bultzatuko dituzte beren menpeko entitate eta enpresa publikoak eta horien zerbitzu publikoak kudeatu edo baliabideak jasotzen dituzten entitate edo enpresa pribatuak.

IV. TITULUA. ZEHATZEKO AHALMENA

38. artikulua. Zehapen ahalmena eta zehapen prozedura.

1. Nafarroako Foru Komunitateko administrazio publikoei dagokie kontsumoaren arloko zehapenak ezartzeko ahalmena, legez eta erregelamenduz xedatutakoaren arabera.

2. Foru lege honetan eta bere erregelamenduzko garapenean aurreikusi gabeko orotan, xedapen hauek hartuko dira aintzat zehatzeko ahalmena erabiltzeko: Herri dministrazioen araubide juridikoari eta administrazio prozedura erkideari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legearen IX. tituluan xedatutakoa, eta Nafarroako Foru Komunitateko administrazioari dagokionez, aurrekoaz gainera, Nafarroako Foru Komunitateko administrazioari buruzko abenduaren 3ko 15/2004 Foru Legearen V. tituluan xedatutakoa.

39. artikulua. Arauhausteen tipifikazioa.

Foru lege honen ondorioetarako, honako hauek kontsumitzaileen defentsaren arloko arau-hauste administratiboak dira:

a) Prezioei buruzko arauak ez betetzea, eskatu ez diren baldintza edo prestazio osagarriak edo gutxieneko kopuruak bidezko arrazoirik gabe ezartzea, eta, oro har, prezioen edo marjina komertzialen neurriz gaineko gehikuntza eragiten duen beste edozein jarduketa.

b) Kontsumitzaileak onustez edo finkatutako ohiturari jarraituz egiten dituen eskariei ezezkoa ematea bidezko arrazoirik izan gabe, eskatutakoa betetzea ohiko saltzaile edo zerbitzu-emailearen esku egon arren, eta eskari horien aurrean edozein motatako bereizkeriaz jardutea.

c) Zerbitzu jarraituetarako kontratua duen kontsumitzaileari kontratu hori prozedura itunduaren bidez bertan behera uzteko eskubidearen erabilera oztopatzea, edo zerbitzuan baja emateko prozedurarik ez izatea.

d) Egindako transakzioaren fakturak edo frogagiriak ez ematea edo emateko trabak jartzea, kontsumitzaileak haiek eskatzen dituenean edo, bestela, lege nahiz erregelamenduzko xedapenek hala aginduta norbaiti eman behar zaizkionean; eta eragiketa hasi aurretik aurrekontua eta/edo aurretiazko gordailuaren gordekina, behar bezala xehatua eta azaldua, ez ematea edo emateko trabak jartzea, lege edo erregelamenduzko xedapenek horiek emateko agintzen dutenean.

e) Enpresa, instalazio edo zerbitzuaren araubide eta funtzionamendu egokiak eta kontsumitzailearen babesa bermatzeko nahitaez bete behar diren dokumentazio eta informazio arauak ez betetzeaNota de Vigencia.

f) Ondasun eta zerbitzuen erregistro, normalizazio edo tipifikazioari, etiketei, ontziratzeari eta publizitateari buruzko arauak ez betetzea.

g) Segurtasunari buruzko xedapenak ez betetzea, arau-hausteak kontsumitzaileari eragiten dionean edo arriskua ekartzen ahal dionean.

h) Produktu edo zerbitzuaren egiazko ezaugarriak edo hura emateko baldintzak ezkutatzen dituen edo oker ulertzeko bidea ematen duen edozein jokaera.

i) Ondasun edo zerbitzuen kalitatea, kopurua edo jatorria dela-eta iruzur egitea.

j) Ondasun iraunkorrak bermatu eta konpontzearen arloko iruzurra egitea, horri buruzko arauak hausten direlako edo kontsumitzaileari eskaintzen zaizkion ordezko piezak eta laguntza teknikoa ez direlako ondasunak erosi zituenean agindutakoak adinakoak.

k) Kontsumitzaileentzako produktu, zerbitzu edo jarduerak eskaini, sustatu eta iragartzen direnean iruzur egitea, baldintzak ez betetzea edo gezurra esatea.

l) Arbitraje sistemaren menpe jartzeari uko egitea, enpresaburuak sistema horri atxikita dagoela adierazten duen ikurraren publizitatea egin duelarik, merkaturatzen dituen ondasun edo zerbitzuen eskaintzan edo sustapenean hura edozein modutan agerraraziz.

m) Abusuzko klausulak edo jokaerak sartzea edo inposatzea.

n) Kontsumitzaileei aukeratzeko askatasuna mugatzea edo erosteko erabakia baldintzatzea, salmentarako metodo eta teknika gogorrak erabiliz.

o) Ikuskapen edo zaintza lanetan traba egitea, ikuskatzaileei datuak ez ematea eta laginak hartzen eragoztea.

p) Administrazio organoei jaramonik ez egitea, zehapena ekar dezaketen gertaerak eta erantzukizunak argitzeko asmoarekin errekerimenduak egiten dituztenean.

q) Agintaritza eskudunak ezarritako kautela edo prebentziozko neurriak ez betetzea eta haien esku-hartzearen xede diren salgaiak ezkutatu, deuseztatu edo manipulatzera bideraturiko edozein jokabide.

r) Ez betetzea posta helbideari, telefono zenbakiari eta posta elektronikoko helbideari buruzko informazioa euskarri iraunkorrean kontsumitzaileen eta erabiltzaileen eskura jartzeko betebeharra, haiek beren kexak eta erreklamazioak egiteko modua izatekoa; horien berri idatziz jaso beharko da, paperean edo beste edozein euskarri iraunkorretan. Halaber, ez betetzea erreklamazioei haiek aurkeztu eta gehienez hilabeteko epean erantzuteko betebeharraNota de Vigencia.

40. artikulua. Arauhausteen kalifikazioaNota de Vigencia.

1. Lege honetan tipifikatutako arau-hausteak arintzat joko dira, salbu eta astun edo oso astuntzat jo behar badira, artikulu honetan ezarritakoarekin bat.

2. Arau-hausteak astuntzat joko dira irizpide hauetako bat tartean denean, eta oso astuntzat, bi irizpide edo gehiago betetzen direnean:

a) Kontsumitzaileen osasun edo segurtasunerako kalte edo arrisku larria.

b) Kontsumitzaileen interes ekonomikoen kalte larria.

c) Zabarkeria larria edo doloa.

d) Arau-hauste orokortua, ukitutako hartzaileen kopuruari dagokionez.

41. artikulua. Erantzuleak.

1. Erantzule izanen dira, doloz nahiz zuhurtziagabekeriaz, foru lege honetan arau-haustetzat jotzen diren ekintza edo omisio antijuridikoak egiten dituzten edo halakoetan parte hartzen duten pertsona fisiko edo juridikoak.

2. Ondasun edo zerbitzu beraren inguruan hainbat subjektuk esku hartzen dutenean ekoizle, inportatzaile, banatzaile, xehekari edo bestelako gisa, bakoitzak erantzun beharra izanen du berak, kasua bada, egin duen arau-hausteagatik. Zehapen bereiziak ezarriko zaizkie, bakoitzari berea, bakoitzak egin duen arau-haustearen inguruabar objektibo eta subjektiboak aintzat hartuz.

3. Produktu ontziratu, etiketadun edo erabat itxiekin egiten diren arau-hausteengatik, erantzukizuna izanen du etiketan, aurkezpenean edo publizitatean ageri den enpresak edo sozietate-izenak, inportatzaileak edo lehenbiziko merkaturatzaileak.

Bere erantzukizunetik aske geratu ahal izanen da baldin eta frogatzen badu beste batzuek produktuak faltsutu edo behar ez bezala manipulatu edo kontserbatu dituztela. Beste pertsona horiek erantzukizuna izanen dute, produktua nola manipulatu edo kontserbatu behar den adierazi bazaie.

Ontziratzailea ere erantzule izanen da, markaren jabearekin batera arau-haustearen jakitun izan dela frogatzen bada.

4. Solteko produktuekin egiten diren arau-hausteen erantzulea haien edukitzailea izanen da, salbu eta lehenagoko edukitzaile baten erantzukizuna ziurtasunez frogatzen ahal denean.

42. artikulua. Zehapenak.

1. Foru lege honetan tipifikatutako arau-hausteen erantzuleei ondoko zehapenak ezarriko zaizkie:

a) Arau-hauste arinak: idatzizko zentzarazpena edo gehienez 3.000 euroko isuna.

b) Arau-hauste larriak: 3.000,01 eurotik 15.000 eurora bitarteko isuna. Zenbateko hori gainditu ahal izanen da arau-haustearen xede diren produktu edo zerbitzuen balioa boskoiztu arte.

c) Arau-hauste oso larriak: 15.000,01 eurotik 600.000 eurora bitarteko isuna. Zenbateko hori gainditu ahal izanen da arau-haustearen xede diren produktu edo zerbitzuen balioa boskoiztu arte.

2. Zehapenek dakartzaten isunen zenbatekoa zehaztean, inguruabar hauek kontuan hartuko dira:

a) Kontsumitzaileei eragindako kalteak edo galerak.

b) Produktu edo zerbitzuaren hartzaileen ahultasun gradua.

c) Lortu den legez kontrako onuraren zenbatekoa.

d) Arau-hausleak merkatuan duen posizioa.

e) Eragindako asaldura soziala.

f) Arau-haustean berrerori edo errepikatu izana.

g) Arau-hauslearen salmenten zenbatekoaNota de Vigencia.

3. Arau-hausleari behar adinako isuna ezarriko zaio, arauak urratzea harentzat ez dadin izan arauak betetzea baino onuragarriagoa. Betiere proportzionaltasunaren printzipioari jarraituko zaio eta arau-haustearen larritasunaren araberako zehapena ezarriko da.

4. Nafarroako Gobernuari dagokio isunen zenbatekoak aldian behin berrikusi eta eguneratzea.

43. artikulua. Otras sanciones.

1. Espedientea ebazteko eskumena duen agintariak, zehapen osagarri gisa, agindu ahal izanen du, instruktoreak hala proposatuz gero, salgai aizunduak, faltsutuak, iruzurrezkoak, identifikatu gabekoak eta, oro har, kontsumitzaileentzat arriskutsuak izan daitezkeenak dekomisatzea. Salgaiak hartu, gordailutu, dekomisatu eta suntsitzeko gastuak arau-hauslearen kontura izanen dira.

2. Arau-haustea oso larria denean, espedientea ebazteko eskumena duen agintariak, neurri osagarri edo autonomo gisa, dekretatu ahal izanen du arau-haustearen erantzukizuna duen enpresa, establezimendua edo industria aldi baterako ixtea, gehienez bost urterako.

3. Zehapena eredugarria izan dadin, eta kontsumitzaile edo erabiltzaileen segurtasunaren kontrako benetako arriskua edo kaltea eragiten denean, edo haien interes ekonomikoei kalte larria egiten zaienean, arau-hauste larri edo oso larrietan berrerortzen denean edo arau-hausteak nahita egin direla frogatzen denean, zehapen prozedura ebazten duen agintariak erabaki ahal izanen du ezarritako zehapena jendaurrean erakustea. Horrelakoetan aditzera emanen dira pertsona natural edo juridiko erantzuleen izen-abizenak, deitura edo sozietatearen izena, arau-hausteen mota eta izaera, dena delako produktu, jarduera edo zerbitzuaren nondik norakoak eta ezarritako zehapen nagusia. Datu horiek Nafarroako ALDIZKARI OFIZIALean eta gehien zabaltzen diren komunikabideetan argitaratuko dira eta arau-hausleak ordainduko ditu argitalpenaren gastuak.

4. Publizitatearen arloko arau-hausteak egiten direnean, organo zehatzaileak arau-hausleari eskatu ahal izanen dio eginiko publizitatea zuzentzeko. Zehatutako jarduketa egin zen baldintza berberetan edo antzekoetan egin beharko da zuzenketa.

5. Halaber, zehapen gisa, enpresa edo profesional erantzuleari ordainarazi ahal izanen zaizkio ikertutako arau-haustea egiaztatzeko egin diren analisien gastuak, bai eta laginak hartzeagatik edo kontroletan produktuak hondatzeagatik administrazioak eman dituen kalte-ordainak ere.

44. artikulua. Zehapenen ondorio osagarriak.

1. Zehapen organoak, arau-hauste oso larriak egiten direnean, agintari eskudunari proposatu ahal izanen dio enpresa zehatuari emandako edo hark eskatutako laguntza ofizialak ezezta, deusezta, eten edo uka daitezela.

2. Halaber, gaiari buruzko legerian ezarritakoarekin bat, arau-hauste oso larriengatik zehapena ezartzen zaien enpresei Nafarroako Foru Komunitateko administrazio publikoekin kontratuak egiteko gaitasuna kendu ahal izanen zaie bost urterako, ezarritako zehapena irmo bihurtzen den egunetik zenbatzen hasita.

45. artikulua. Hutsegiteen preskripzioa.

1. Foru lege honetan aipatutako arau-hausteak honako epe hauek iragaten direnean preskribatuko dira:

a) Arau-hauste oso larriak, hiru urteren buruan.

b) Arau-hauste larriak, bi urteren buruan.

c) Arau-hauste arinak, urtebeteren buruan.

2. Preskripzio epea zenbatzen hasiko da arau-haustea egiten den egunean, eta zehapen prozedura hasten denean eten eginen da, interesduna horren jakitun bada.

46. artikulua. Zehapenen preskripzioa.

1. Zehapenak honako epe hauek iragaten direnean preskribatuko dira:

a) Arau-hauste oso larriengatiko zehapenak, hiru urteren buruan.

b) Arau-hauste larriengatiko zehapenak, bi urteren buruan.

c) Arau-hauste arinengatiko zehapenak, urtebeteren buruan.

2. Preskripzio epea kontatzen hasiko da zehapena ezartzen duen ebazpena irmo bihurtu eta biharamunetik.

Xedapen Gehigarri Bakarra . Zehapen araubideari buruzko bidaltzeoharrak.

Foru lege honen IV. tituluan ezarritakoaren ondorioetarako, arau-hausteen tipifikazioa eta kalifikazioa eta zehapenen mailakapena arautzen dituzten beste xedapen batzuek Kontsumitzaile eta Erabiltzaileak Defendatzeko uztailaren 19ko 26/1984 Lege Orokorrera bidaltzen duten guztietan foru lege honetako artikuluetara bidaltzen dutela ulertuko da.

Xedapen Indargabetzaile Bakarra . Arauak indargabetzea.

Indargabetzen dira foru lege honen aurrekoak eta maila bereko nahiz apalagokoak diren arau guztiak, foru lege honi kontra egiten dioten neurrian.

Azken xedapenetan lehenbizikoa . Foru legearen garapena eta aplikazioa.

1. Baimena ematen zaio Nafarroako Gobernuari foru lege hau garatu eta aplikatzeko behar diren erregelamenduzko arau guztiak eman ditzan.

2. Foru lege honek indarra hartu eta urtebeteko epean, Nafarroako Gobernuak erregelamendu bat eginen du etxebizitzen salerosketan eta errentamenduan eman beharreko informazioari dagokionez kontsumitzaile eta erabiltzaileen babesa arautzeko.

Azken Xedapenetan Bigarrena . Indar hartzea.

Foru lege honek Nafarroako ALDIZKARI OFIZIALean argitaratu eta hogei egunera hartuko du indarra.

Nik, Nafarroako Foru Eraentza Birrezarri eta Hobetzeari buruzko Lege Organikoaren 22. artikuluan xedatutakoa bete dadin, foru lege hau B.M. Erregearen izenean aldarrikatzen dut, Nafarroako ALDIZKARI OFIZIALean berehala argitara eta "Estatuko Aldizkari Ofizial"era igor dadila agintzen dut eta hiritar eta agintariei bete eta betearaz dezaten manatzen diet.

Iruñean, 2006ko ekainaren 20an._Nafarroako Gobernuko lehendakaria, Miguel Sanz Sesma.

Iragarkiaren kodea: F0610913

Gobierno de Navarra

Contacte con nosotros | Accesibilidad | Aviso legal | Mapa web